Translate

લેબલ ngo સાથે પોસ્ટ્સ બતાવી રહ્યું છે. બધી પોસ્ટ્સ બતાવો
લેબલ ngo સાથે પોસ્ટ્સ બતાવી રહ્યું છે. બધી પોસ્ટ્સ બતાવો

રવિવાર, 21 જૂન, 2020

મદદ માટે હાકલ

   થોડાં દિવસો અગાઉ કોરોનાના સતત ગાજતા સમાચારો વચ્ચે એક અન્ય સમાચારે  આપણું સૌનું ધ્યાન ખેંચ્યું હતું. એ હતાં નિસર્ગ વાવાઝોડા અંગેના સમાચાર. આ વાવાઝોડું આવ્યું અને પાછલાં ઘણાં પ્રસંગોની જેમ આ વખતે પણ મુંબઈને માત્ર જરા સરખું સ્પર્શી  આગળ વધી ગયું. જો કે તેની અસર બધે જ મુંબઈ જેટલી ઓછી નહોતી. આપણાં જ રાજ્ય મહારાષ્ટ્રનાં કોંકણ પટ્ટામાં આવેલા રાયગઢ જિલ્લામાં અને  અન્ય કેટલાક વિસ્તારોમાં આ વાવાઝોડાએ ઘણું નુકસાન પહોંચાડયું.
    એક વોટ્સએપ ગ્રુપ પર વાવાઝોડાથી અસર ગ્રસ્ત થયેલા ગામો અંગેના કેટલાક મેસેજ વાંચ્યા, વિડિયો જોયા અને મહારાષ્ટ્રના રાયગઢ જિલ્લાના એક નાનકડાં ગામ માનગાવમાં વસતાં આદિવાસીઓનું જીવન આ વાવાઝોડાએ કેટલું તહસનહસ કરી નાખ્યું છે એ જોઈ મારું હૈયું દ્રવી ઉઠયું.

     માનગાવ તાલુકાના કાતેવાડી વિસ્તારમાં રહેતા કૃષ્ણા પિન્ટયા હિલમ નામની આધેડ વયની સ્ત્રી પહેલા વિડિયોમાં દેખાય છે અને તેની આપવીતી વર્ણવે છે. એ તેના વૃદ્ધ પતિ સાથે એકલી આ ગામમાં વર્ષો થી રહે છે. આ દંપતિ નિઃસંતાન છે. વાવાઝોડું આવ્યું ત્યારે તેમના ઘરનું છાપરું ઉડીને આ દંપતિ પર પડ્યું. કૃષ્ણાને ખાસ ઈજા ન થઈ, પરંતુ તેના વૃદ્ધ પતિને ખૂબ વાગ્યું અને તે હાલમાં ચાલી શકે એવી સ્થિતીમાં નથી. છાપરું ઉડી જવાને કારણે આખું ઘર ઉઘાડું થઈ ગયું અને વરસાદે તેમના ચૂલા, અનાજ, કપડાં, ઘરવખરી સઘળા પર પાણી ફેરવી દીધું. સતત વરસતા વરસાદે આ દંપતિનું જીવન બરબાદ કરી નાખ્યું. તેઓ મદદ ઝંખી રહ્યાં છે.
 
  આવી જ સ્થિતી અહીંના મોટા ભાગના ઘરોની થઈ છે. કેટલાક લોકોના ઘરના છાપરાં ઉડી જવાની સાથે તેમના ઘરની દિવાલો પણ તૂટી પડી છે. કોરોનાને કારણે જેમના સંતાનો છે એવા ખેડૂતો અને નાનું - મોટું કામ કરી ઘર ચલાવતા પરિવારો પણ છેલ્લાં થોડા સમયથી રોજીરોટી ગુમાવી ચૂક્યા છે તેવામાં આ વાવાઝોડાના સંકટે 'પડતાં ને પાટું' જેવો ઘાટ સર્જી તેમના જીવનમાં ઘોર નિરાશા ફેલાવી દીધી છે. માથે છતનો આશરો હતો તે પણ ક્રૂર વિધાતાએ છીનવી લીધો છે. તેઓ નિઃસહાય થઈ ગયાં છે.

   ગાંગવલી નામની બીજી પણ એક આદિવાસી વાડી પાડોશમાં જ છે જેની આવી જ સ્થિતી છે. કોંકણ પટ્ટામાં આવેલા આ વિસ્તારમાં સામાન્ય રીતે પણ વરસાદ વધુ પડતો હોય છે તેવામાં આ વખતે તો ચોમાસું હજી બેઠું જ છે ત્યાં આ મહારાષ્ટ્રવાસીઓની કમર તેણે બેવડ વાળી નાંખી છે. આમ જોવા જઈએ તો આપણે તેમના પાડોશી જ કહેવાઈએ અને એ નાતે તેમની મદદ કરવી આપણી ફરજ છે. મદદ કઈ રીતે કરી શકાય? તેના બે - ત્રણ રસ્તા છે. સૌ પ્રથમ તો તમારાં કોઈ ઓળખીતા કે જાણીતાં મિત્રો, સગા સંબંધી વગેરે રાયગઢ - રત્નાગિરિ વિસ્તારમાં રહેતાં હોય તો તેમને આ વિસ્તારની મુલાકાત લઈ કે તેમના સુધી મદદ પહોંચાડવાની વિનંતી કરો. તેમને આ લોકોની બિસ્માર હાલત અંગે જાણ કરો. તેમને પ્લાસ્ટિક, છાપરાં, ઈંટો વગેરે ની તાતી જરૂર છે. તે ત્યાં રહેતા નજીકના લોકો વધુ જલ્દી અને આસાનીથી પૂરી કરી શકે.
બીજો માર્ગ - એક બિન સરકારી સંસ્થા એન. જી. ઓ. અમરદીપ ચેરિટેબલ ટ્રસ્ટ છેલ્લાં પચ્ચીસ વર્ષથી આ આદિવાસીઓના કલ્યાણ માટે ત્યાં જ રહી, કાર્યરત છે. તેમને તમે પૈસા મોકલી આ સેવાયજ્ઞમાં તમારો ફાળો નોંધાવી શકો છો. બેંક ઓફ ઈન્ડિયાની માનગાવ શાખાનો તેમનો એકાઉન્ટ નંબર 124710210000068 (IFSC કોડ - BKID0001247) છે જ્યાં તમે રકમ સીધી તેમના ખાતામાં જમા કરાવી શકો છો.

  ત્રીજો માર્ગ છે - કપડાં, ખાવાની ચીજ વસ્તુઓ - સીધું સામગ્રી, અન્ય ઘરવખરી ની ચીજ વસ્તુઓ તેમને દાનમાં આપીને. દાન કઈ રીતે મોકલાવી શકાય? કિરણ ચેરીઅન નામના એક નિવૃત્ત બેંક કર્મચારી અમરદીપ ચેરિટેબલ ટ્રસ્ટ સાથે ઘણાં વર્ષોથી સંકળાયેલા છે. જો તેમની પાસે દાનમાં આપવાની પૂરતી સામગ્રી એકઠી થાય તો તે યોગ્ય વાહન ભાડે કરી એ રાયગઢ મોકલવાની વ્યવસ્થા કરવાના છે. કિરણભાઈ બિન ગુજરાતી હોવા છતાં ત્રણેક વર્ષ ગુજરાતમાં રહ્યાં અને ભણ્યા હોઈ ગુજરાતી સારું બોલી - વાંચી શકે છે. તેમનો સંપર્ક ૯૮33૬૮૬૪૧૫ નંબર પર કરી શકો છો અને તમારે દાનમાં આપવાની વસ્તુ કઈ અને કેટલી છે તેની જાણ કરવા તેમને આ નંબર પર ફોન કરી શકો છો.
   મારી દીકરી નમ્યાનો દસમો જન્મદિવસ ૨૫ મી જૂનને ગુરુવારે છે. કોરોનાના કહેરને કારણે બીજી કોઈ રીતે તો આ વખતે તે ઉજવી નહીં શકાય પણ હું રાયગઢના આદિવાસીઓની યથાશક્તિ મદદ કરી નમ્યાની વર્ષગાંઠ ખાસ બનાવવાનો છું.
  તમે પણ આ ગ્રામવાસીઓની મદદ કરશો ને?

મંગળવાર, 24 જાન્યુઆરી, 2017

ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ એન.જી.ઓ. સંસ્થાની મુલાકાતનો અનુભવ (ભાગ - ૨)

 ભારતમાં આશરે દર ૭૦૦ લોકો સામે એક પોલીસ વાળો છે પણ એન. જી.. ની સંખ્યા દર ચારસો વ્યક્તિ દીઠ એક ની છે! અંદાજે ભારતમાં કુલ ૩૧ લાખ એન. જી. સંસ્થાઓ છે જે અલગ અલગ મુદ્દાઓ પર સમાજ સેવા કે જન કલ્યાણનું કામ કરે છે.અમારી કંપનીની સી.એસ.આર.ટીમનો હું હિસ્સો હોવાથી લગભગ પાંચેક એન. જી.. ની કામગીરી મને નજીકથી નિહાળવાની તક મળી. આમાંની એક સંસ્થા એટલે ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ.
સંસ્થાની સ્થાપના આપણાં મુંબઈમાં વર્ષ ૧૯૮૯માં સમાજના હાંસિયામાં ધકેલાઈ ગયેલા વર્ગમાં સાક્ષરતાનું સ્તર ઉંચુ લઈ જવાની દિશામાં કામ કરવાના ઉદ્દેશ સાથે થઈ હતી. તેઓ આજે સડક પર રઝળતા, ઝૂંપડપાટ્ટીમાં વસતા કે કન્સ્ટ્રક શન સાઈટ પર કામ કરતા મજૂરોના તેમજ સમાજના બીજા નીચલા વર્ગનાં બાળકોને શિક્ષણ અને સહાય આપવાનું કામ કરે છે. આમાંના મોટા ભાગના બાળકો શાળાએ જતા હોતા નથી અને તેમને અતિ અલ્પ માત્રામાં પુસ્તક સુધી પહોંચવાની તક કે ભણવા માટે યોગ્ય જગા મળે છે. તદુપરાંત તેમના નાના ભાઈબહેનોનું ધ્યાન રાખવાની ફરજ તેમણે બજાવવાની હોઈ તેમાંના મોટા ભાગનાને શાળા છોડી દેવી પડે છે. ઘરમાં પ્રોત્સાહન કે ભણવાના સાધનોના અભાવને લીધે બાળકોનું શિખવાનું સ્તર અતિ નીચું હોય છે. ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ સંસ્થા આવા બાળકોના ઘર - આંગણે જઈ તેમને ગુણવત્તા ભર્યું શિક્ષણ આપવાનું ઉમદા અને ભગીરથ કાર્ય કરે છે.
તેમના વિસ્તૃત કાર્ય અંગે અને તેમના વિશે વધુ માહિતી  માટે તમે તેમની વેબસાઈટ 'www.doorstepschool.org' ની મુલાકાત લઈ શકો છો. અમે તેમનોબુક ફેઈરી’ (પુસ્તક પરી) પ્રોજેક્ટ સ્પોન્સોર કર્યો હોવાથી મને તેમની પુણેમાં આવેલી મુખ્ય ઓફિસ અને બે-ત્રણ વિસ્તારમાં કન્સ્ટ્રક શન સાઈટ્સ પર ચાલતી તેમની સ્કૂલની મુલાકાત લેવાનો મોકો મળ્યો અને અનુભવ યાદગાર રહ્યો.
વય જૂથ પ્રમાણે સંસ્થા બુક ફેઈરી પ્રોજેક્ટ હેઠળ બાળકોને ગમે એવા પુસ્તકો પોતે તૈયાર કરે છે, છાપે છે અને ખાસ પ્રશિક્ષિત કરેલી યુવતિઓને પુસ્તક પરી રૂપે  તૈયાર કરી તેમના દ્વારા  પુસ્તકો એ બાળકો સુધી લઈ જાય છે. મ્યુનિસિપલ શાળાઓમાં ઘણી વાર શિક્ષણનું સ્તર પ્રકારનું હોય છે કે બાળક આઠમા ધોરણમાં ભણતું હોય છતાં તેને એક આખું વાક્ય પણ વ્યવસ્થિત વાંચતા આવડતું હોય.આવી સ્થિતીમાં નાનપણથી બાળકોને અક્ષર જ્ઞાન મળે અને વાંચનમાં તેમનો રસ કેળવાય ખુબ જરૂરી છે. મ્યુનિસિપલ શાળાના નિયમિત સમયપત્રકમાં લાઈબ્રરીનો પિરિયડ પુસ્તક પરીને ફાળવવામાં આવે છે જે દરેક બાળક પાસે પોતે જઈ તેની પાસે પુસ્તક વંચાવડાવે કે વાંચે છે. વાંચનમાં રસ પેદા કરી રીતે બાળકોને અક્ષર જ્ઞાન તો મળે છે સાથે ખાસ રીતે તૈયાર કરાયેલા તેમના પુસ્તકો દ્વારા બાળકનું ભણતરનું સ્તર પણ ઉંચુ જાય છે અને તેનો એકંદર વિકાસ થાય છે. પુસ્તક પરી પણ કોને બનાવવામાં આવે છે? જે વિસ્તારમાં સ્કૂલ હોય તેની નજીક રહેતી દસ-બાર ધોરણ કે તેથી વધુ ભણેલી યુવતિઓને જેઓ કામ-કાજ કરી, કમાઈ પગભર થવા ઇચ્છતી હોય અને જેને બાળકો પ્રત્યે અને ભણાવવા પ્રત્યે લગાવ હોય. તેમને પસંદ કરાયા બાદ તેમની પખવાડિયા કે વધુ સમય સુધીની ખાસ ટ્રેઇનિંગ થાય જેમાં તેમને બાળકો સાથે કઈ રીતે કામ પાર પાડવું,કઈ રીતે તેમના વિશે વ્યક્તિગત નોંધ રાખવી, કઈ રીતે સમગ્ર પુસ્તક પરી પ્રોજેક્ટનું કાર્ય ચાલે છે બધા અંગે શિખવવામાં આવે છે.પછી તેઓ ફિલ્ડ પર જાય અને બાળકોની પરી બની જઈ તેમને રસપ્રદ પુસ્તકોનું વાંચન કરવાની આદત પાડવાનો પ્રયત્ન કરવાના કામે લાગી જાય.
અમે પુણે તેમની ઓફિસમાં ગયા ત્યારે આવા એક પ્રશિક્ષણ વર્ગને જોવાની અમને તક સાંપડી જેમાં પુસ્તક પરીઓ ઘડાઈ રહી હતી! સંસ્થાની સ્થાપના કરનાર સફેદ અંબોડા વાળા  અને કપાળ વચ્ચે મોટો લાલ ગોળ ચાંલ્લો કરેલા  રજની પરાંજપે (જેમને પ્યારથી બધા રજનીતાઈ સંબોધે છે) ને અને તેમના જેટલા જ પ્રેમાળ અને ઉત્સાહી મહિલા કાર્યકરોને  મળીને ખુબ સારું લાગ્યું. સંસ્થા સાથે સંકળાયેલ મોટાભાગનાં કાર્યકર્તાઓ મહિલાઓ છે અને આમ સંસ્થા શિક્ષણ ના મુખ્ય ઉદ્દેશ સાથે અપ્રત્યક્ષ રીતે નારી-સશક્તિકરણની દિશામાં પણ કામ કરે છે.
પુસ્તક પરીઓ વાળો તો એમનો એક પ્રોજેક્ટ છે જે અમારી કંપનીએ ત્રણ વર્ષ માટે સ્પોન્સોર કર્યો છે પરંતુ આવા તો બીજા પણ અનેક પ્રોજેક્ટ્સ ચલાવી તેઓ લાખો બાળકોનું શિક્ષણનું સ્તર ઉંચુ લઈ જાય છે. કાર્ય માટે વપરાતા શૈક્ષણિક સાધનો અને સામગ્રી પણ તેમની ઓફિસમાં તૈયાર થાય.રંગબેરંગી અને રસ પડે એવી વિષયવસ્તુ ધરાવતા મરાઠી પુસ્તકો પણ તેઓ પોતે તૈયાર કરે અને વેચે પણ છે.મને એટલા બધાં ગમ્યા કે મેં મારી પહેલા ધોરણમાં ભણતી દિકરી નમ્યા માટે એવા આઠ-દસ પુસ્તકોનો સેટ ખરીદી લીધો અને બધાં નમ્યા સમક્ષ વાંચી પણ સંભળાવ્યાં.મરાઠી ભાષાનું જ્ઞાન પણ નમ્યાને મળ્યું નફામાં! ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ સંસ્થાએ બાળકો માટેની એક મજેદાર અને ઉપયોગી સચિત્ર મરાઠી ડિકશનરી પણ તૈયાર કરી છે જે મારા એક મરાઠી ભાષી મિત્રને ભેટમાં આપવા ખરીદી લીધી જે એના સંતાનને ખુબ ઉપયોગી સાબિત થશે.
લીલાછમ વૃક્ષો વચ્ચે આવેલી તેમની પ્રવૃત્તિથી ધમધમતી ઓફિસની યાદગાર મુલાકાત પછી અમે તેમના પ્રોજેક્ટ્સ જે સાઈટ્સ પર ચાલે છે તે સ્કૂલોની મુલાકાતે ગયા.પતરાની દિવાલો વાળા વર્ગ ધરાવતી એ સ્કૂલમાં વયજૂથ પ્રમાણે બાળકો બેઠેલા હોય અને તેમની સંખ્યા મુજબ એક કે બે શિક્ષકો તેમને ભણાવતા હોય.અમે વર્ગમાં પહોંચ્યા કે તેમણે સમૂહગીત ભાવપૂર્વક ગાઈ અમારું સ્વાગત કર્યું અને ફરી પોતપોતાની અભ્યાસ પ્રવ્રુત્તિમાં વ્યસ્ત થઈ ગયાં.મેં અને મારા અન્ય કલીગે કેટલાક બાળકો સાથે વાતો કરી,તેમને પ્રશ્નો પૂછ્યાં,તેમની પાસેથી વાર્તા અને મરાઠી બાળગીતો અને કવિતાઓ સાંભળ્યા. કેટલાક વર્ગમાં મોટા બાળકો પોતાના એકાદ વર્ષના નાના ભાઈ-બહેનને પણ લઈને આવ્યા હતા અને તેમનું પણ ધ્યાન રાખતા હતાં.
સતત અભાવો વચ્ચે પણ ખુશ કઈ રીતે રહેવું અને પોતાનું કામ કરતા કરતા હસવું-રમવું એવો અતિ મહત્વનો પાઠ એ ગરીબ ભૂલકાં અમને શિખવી રહ્યાં! પુણેની મોટા ભાગની મ્યુનિસિપલ શાળાઓ સાથે ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ કાર્ય કરી આજે ત્યાં એક જાણીતું નામ બની ગયું છે અને તેમના કેટલાક પ્રોજેક્ટ્સ મુંબઈમાં પણ ચાલે છે.
આપણી વ્યસ્ત ભાગદોડ ભરી જિંદગીમાં આપણી સમાંતર ચાલતી ઘણી ઘટનાઓ-પ્રવૃત્તિઓથી આપણે તદ્દન અજાણ હોઇએ છીએ. ડોર સ્ટેપ સ્કૂલ દ્વારા થતું કાર્ય આવી એક બાબત હતી જેનાથી હું અજાણ હતો અને તેમની સમીક્ષા-મુલાકાત પછી હું કેટલું બધું જાણી અને શિખીને આવ્યો!


(ક્રમશ:)