-
લતા બક્ષી
સ્મિત
અને હાસ્ય એક જ
ધરી પર છે. સ્મિત
અદભુત, સંતોષજનક,અને સકારાત્મક ભાવ
પેદા કરે છે. જો
કે આજના યુગમાં
આ ભાવ અલભ્ય થઇ
ગયા છે. કહેવાય છે
કે હસી હસીને બેવડ
વળી ગયા. વાચકમિત્રો યાદ
કરે કે તેમણે ક્યારે
છેલ્લે આ મજા માણી
હતી.આજના ગતિશીલ યુગમાં
આપણે જીવન માણવા કરતાં
ધ્યેય સાધવા વધુ દોડતાં હોઇએ છીએ.
મજાની
વાત તો એ છે
કે સ્મિત નિશુલ્ક છે,
કાંઇ પણ પૈસા પડતા
નથી, તેના પર હજી
સુધી કોઇ કર લાદવામાં
આવ્યો નથી.કદાચ તેથી
જ આપણે આ અણમોલ
ખજાનાથી અજાણ છીએ.
મારો
અનુભવ કહું - રાત્રે લગભગ
સાડા નવ વાગે મુંબઇની
લોકલ ટ્રેનમાં મહિલાના ડબ્બામાં મારી સામેની બેઠક
પર ૧૮ અને ૨૦
વરસની બે તરુ ણી
આવીને બેઠી . હું પુસ્તક
વાંચતી હતી, મેં
ઉચુ જોઇને તેમનુ સ્મિત
વડે અભિવાદન કર્યુ બન્ને જણા
ચુપ થઈ ગયા. પછી
એક યુવતીએ બીજીને પુછ્યુ
તું આમને ઓળખે છે?
આ
મેં સાંભળ્યું. તેણીએ
માથું ધુણાવીને ના પાડી બન્ને
મારી સામેની બેઠક પરથી
ઉઠીને અન્ય જગ્યાએ બેસી
ગયા. મારા સાહજિક વર્તનમાં તેમને
કોઇ છુપો આશય દેખાયો
હશે. બન્ને યુવતીના પ્રતિભાવે
મને વિચારમાં મુકી દીધી.
મારા
મિત્ર ગાડી ચલાવતા હતા.
સિગ્નલ પાસે ઉભેલા પોલીસ
હવાલદારનું તેમણે સ્મિત થી
અભિવાદન કર્યું. પોલિસે ગાડી બાજુમાં
લેવડાવી અને ગાડીના બધા
જ દસ્તાવેજ તપાસ્યા. કદાચ પોલિસને લાગ્યું
હશે કે આની પાસે
યોગ્ય દસ્તાવેજ નહી હોય તેથી
મારુ અભિવાદન કરે છે!
સ્મિત
દોસ્તીનુ પહેલું ચરણ છે,
સંવાદ શરુ કરે છે,
પરસ્પરને જોડે છે, પરિણયમાં
પાંગરે છે, વ્યક્તિની સુંદરતામાં
વધારો કરે છે.
હાસ્ય
હંમેશા નિર્દોષ હોય છે અને
સારા અર્થમાં ચેપી હોય છે.
યાદ રહે અહીં હું
લાફ્ટર ક્લબની વાત નથી
કરતી.
સુખદ આનંદદાયી અનુભવો
તે વીતી ગયાના સમય
બાદ પણ મને જ્યારે
યાદ આવે ત્યારે એટલી
જ ઉત્કટતાથી હસવું આવે છે.
આજુબાજુની વ્યક્તિઓ મારી સામું કદાચ
એવું વિચારીને જુએ છે કે
આ બહેન નું ચસ્કી
તો નથી ગયું!
આપણે
દરેક કામને, વિચારને તર્કથી
બાંધીએ છીએ, અને તેનુ
પરિણામ સ્વલક્ષી હોવું જોઇએ તેમ
માનીએ છીએ, આથી ખડખડાટ
હસવું શિષ્ટાચાર ગણાતું નથી.
ખેર, આ શિષ્ટાચાર હું
ન કેળવી શકું એ
મને કબુલ છે.
વાચકમિત્રો,
મારા અનુભવનો પ્રયોગ તમે પણ
કરી જોજો ચો ક્કસ
મજા આવશે
- લતા બક્ષી
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો