Translate

ગુરુવાર, 30 જુલાઈ, 2020

વિડિયો કોન્ફરન્સિંગ માટેની સ્વદેશી એપ 'પ્રોફિસમ કોલ' અને એ બનાવનાર સિદ્ધાંત વેકરીયા સાથેની યાદગાર મુલાકાત

     પ્રધાનમંત્રી શ્રી નરેન્દ્ર મોદીની આત્મનિર્ભર ભારતની હાકલથી પ્રેરાઈને અમરેલી જિલ્લાના બગસરા તાલુકાના રફાળા ગામના ઉત્સાહી અને ખંતીલા યુવાન સિદ્ધાંત વેકરીયા દ્વારા પોતાના મિલન સાવલિયા અને કુમાશ શાહ નામના બે મિત્રોની મદદથી વિડિયો કોન્ફરન્સ માટેની તેમજ ઓનલાઇન મીટિંગ માટેની એક મોબાઈલ એપ તૈયાર કરાઈ છે જેનું નામ છે 'પ્રોફિસમ કોલ'.
   કોરોના લોકડાઉન શરૂ થયું ત્યારથી આપણે મિત્રો, સગાંસંબંધીઓ સાથે વિડિયો કોલ કરવા ઓનલાઇન મીટિંગ એપ્સ વાપરતા થયા છીએ. વર્ક ફ્રોમ હોમ શક્ય બનાવવા માટે કોર્પોરેટ જગતે પણ વિડિયો કોન્ફરન્સિંગ તેમજ ઓનલાઇન મીટિંગ માટે પ્રચલિત એવી ઝૂમ, વેબએક્સ, માઇક્રોસોફ્ટ ટીમ જેવી અનેક એપ્સ અપનાવી છે. તેવામાં આપણાં ગુજરાતના ત્રણ ઉદ્યોગ સાહસિક યુવાનોએ માત્ર ચૌદેક દિવસના ટૂંકા સમયમાં તૈયાર કરેલી સંપૂર્ણ ભારતીય એપ 'પ્રોફિસમ કોલ' એક અતિ સરાહનીય અને આવકારદાયક પગલું છે. આ એપ્લિકેશન બનાવવામાં તેમને ધ સ્ટાર્ટઅપ ઈન્ડિયા નેટવર્ક કમ્યુનિટીનો સહયોગ સાંપડયો છે.
     થોડાં સમય અગાઉ ઝૂમ એપમાં સુરક્ષાને લઈને પ્રશ્નો ઉભા થયા હતાં જેથી સરકારને પરિપત્ર જાહેર કરી આ એપનો ઉપયોગ મર્યાદિત કરવાની ફરજ પડી હતી જેનું મૂળ કારણ એન્ડ ટુ એન્ડ એનક્રિપ્શનનો અભાવ હતું. 'પ્રોફિસમ કોલ' એપમાં આ અંગે ખાસ ધ્યાન અપાયું છે જેથી આપના કોલ્સ અને મિટિંગ વગેરેનો ડેટા સુરક્ષિત રહે. આમ પણ આ એપ સંપૂર્ણપણે ભારતીય હોવાથી આપણો ડેટા વિદેશમાં લીક થવાનો ભય નથી. એક વિડિયો કોન્ફરન્સિંગ તેમજ ઓનલાઇન મીટિંગ માટે જોઈતી મોબાઈલ એપ માટે જરૂરી એવા બધાં જ ફીચર્સ 'પ્રોફિસમ કોલ'માં હાજર છે એટલું જ નહીં એમાં સતત નવા નવા ફીચર્સ ઉમેરાતાં રહે છે.
  એન્ડ્રોઇડ અને આઈ. ઓ. એસ. બન્ને પ્લેટફોર્મ માટે 'પ્રોફિસમ કોલ' એપ ગૂગલ પ્લે સ્ટોર પરથી ફ્રી ડાઉનલોડ કરી શકાય છે. પ્રથમ સો જેટલી મીટિંગ ફ્રી છે અને ત્યારબાદ વ્યાજબી દરે તેનું પ્રીમિયમ વર્ઝન અપગ્રેડ થઈ શકે છે જેનો ઉપયોગ કરી તમે સ્વદેશી ટેકનોલોજીને પ્રોત્સાહન આપી શકો છો.
   હવે આ એપ્લિકેશન બનાવનાર સિદ્ધાંત અને તેના પિતા સાથે થયેલ મુલાકાત વિશે થોડી સ્વાનુભવની વાત કરું. બગસરાના ગોલ્ડન વિલેજ તરીકે પ્રખ્યાત બનેલા રફાળા ગામના વતની તેમજ સુરતના સુવિખ્યાત સામાજિક કાર્યકર અને વિશ્વ ગુજરાતી સમાજના પ્રમુખ સવજીભાઈ વેકરીયા ખૂબ જાણીતું નામ છે અને તેમની મહેમાનગતીનું સૌભાગ્ય થોડાં વર્ષો અગાઉ મારા પપ્પા તેમના મિત્ર હોવાને લીધે પ્રાપ્ત થયું હતું. શ્રીમંત સાથે ભારોભાર સજ્જન અને નમ્ર હોવું કોને કહેવાય એ જાણવા માટે આ બાપ- દીકરાની જોડી ને મળવું પડે. મને અતિ પ્રેમથી વર્ષો અગાઉ આ મહાનુભાવે આપેલ આલિંગન અને અતિ પ્રેમ અને ભાવથી કરાવેલ ભોજન આજે પણ મારી સ્મૃતિમાં અકબંધ છે. સિદ્ધાંતના મમ્મીએ મને અને સિદ્ધાંતને સાથે જ બેસાડી ભારે આગ્રહપૂર્વક સ્વાદિષ્ટ ઘેર બનાવેલ ભોજનનો આસ્વાદ કરાવ્યો હતો. જમીન પર પલાંઠીવાળી સિદ્ધાંત સાથે કરેલ એ જમણ ખરેખર પેલી 'સૂરતનું જમણ અને કાશીનું મરણ' કહેવત સાર્થક કરનાર બની રહ્યું અને એ મને સદાય યાદ રહેશે.
    ભોજન બાદ સવજીભાઈ સાથે ઘણી શીખવાલાયક જ્ઞાનવર્ધક અને સિદ્ધાંત સાથે ઘણી સર્જનાત્મકતા ભરેલી વાતો કરી હતી. પછી પ્રેમથી સિદ્ધાંતે મને પોતાના બાઇક પર બેસાડી સુરતના જોવાલાયક સ્થળોની સફર કરાવી હતી.
       સવજીભાઈ વેકરિયાએ જ્યારે તેમના એ ઘરમાં ગૃહ પ્રવેશ કર્યો હતો, જેની મેં મુલાકાત લીધી હતી, ત્યારે અનેક દિવ્યાંગ બાળકોને પ્રેમથી એ ઘેર ભોજન કરાવ્યું હતું. તેમના માતા પિતાને અંજલિ આપવા તેમના વતનના ગામ રફાળા ને દત્તક લઈ તેની કાયાપલટ કરી નાખી અને એ ગામની જે પણ દીકરીના લગ્ન થાય તેને અનેક ભેટ સાથે સુવર્ણ પત્રના કન્યાદાનની અનોખી પહેલ તેમણે કરી હતી. આવી મહાન વ્યક્તિનો વારસો જાળવતા સિદ્ધાંતે  'પ્રોફિસમ કોલ' એપ બનાવી આત્મનિર્ભર ભારતની દિશામાં અતિ મહત્ત્વનું પ્રશંસનીય પગલું ભર્યું છે. તેને ભવ્ય સફળતા મળે એવી ખેવના રાખીએ.

Profism Call is available for free download on Google Play. More info on their website : call.profism.com

રવિવાર, 12 જુલાઈ, 2020

ન્યૂ નોર્મલ

     'ન્યૂ નોર્મલ' આ શબ્દ પાછલા થોડાં સમયથી ખૂબ સાંભળવા મળે છે. એનો અનુવાદ થાય 'નવું સાધારણ' અર્થાત્ પહેલા સામાન્ય સ્થિતી કંઈક જુદી હતી, હવે કોરોના એ તે સમૂળગી બદલી નાખી છે અને તે આપણે સૌએ સ્વીકારવી જ રહી.
  મુંબઈ શહેરની, તેની લાઇફ લાઇન ગણાતી મુંબઈ લોકલ (રેલવે ટ્રેન) વગર કલ્પના કરવી જ અશક્ય જણાતી. જ્યારે છેલ્લા લગભગ ત્રણ મહિનાથી મુંબઈ લોકલ સાવ બંધ સમાન છે. પહેલા એ અડધો કલાક મોડી પડે તો હાહાકાર મચી જતો, બીજે દિવસે છાપામાં એ ઘટના, સમાચાર તરીકે સ્થાન પામતી. જ્યારે આજે કદાચ એ ફરી ફૂલ ફોર્મમાં ચાલુ થઈ જાય તો પણ હાલ પૂરતી તો તેમાં કચડી નાખનારી ગિરદી જોવા મળે કે કેમ એ અંગે શંકા થાય છે.
     અહીં છાપાની વાત કરી, એ છાપા વગર આપણી સવાર નહોતી પડતી. આજે ઘણી સોસાયટીઓમાં, ઘણાં વિસ્તારોમાં છાપા વાળાને કોરોનાના ભયને કારણે પ્રવેશ જ નથી એટલે ઘણાં એ મહિનાઓથી છાપું જોયું પણ નહીં હોય!
    જૂન મહિનામાં બાળકોની સ્કૂલ ઉનાળાના વેકેશન બાદ ખૂલે અને નવું શૈક્ષણિક વર્ષ શરૂ થાય. આ વખતે સ્કૂલો ખૂલી જ નથી. ઓનલાઇન વર્ગો શરૂ થયા છે. માતાપિતા માટે સ્કૂલ ખૂલતા પહેલા એક ઓરીએંટેશન પ્રોગ્રામ રાખવામાં આવે છે, તે પણ આ વર્ષે ઓનલાઇન યોજાયો અને સ્કૂલના પ્રિન્સિપાલ મેડમે પણ આ શબ્દ 'ન્યૂ નોર્મલ' નો ઘણી વાર પ્રયોગ કર્યો. આપણે બાળકોને મોબાઈલ અને લેપટોપ જેવા ઉપકરણોથી દૂર રાખવા મથતા, પણ હવે એ તેમની પણ દૈનિક જરૂરિયાત સમા બની ગયા છે. સ્કૂલ જ મોબાઈલ અથવા લેપટોપ પર એટેન્ડ કરવી પડે તો બાળકોને આ ઉપકરણોથી દૂર કેમ રાખી શકાય. આ બની ગયું છે હવે ન્યૂ નોર્મલ!
  મારી ઓફિસની વાત કરું તો અમારી કંપનીમાં ડેટા સિક્યોરિટી અતિ અતિ મહત્ત્વની હોઈ, સ્વપ્નમાં પણ વિચાર્યું નહોતું કે ઘેરથી કામ કરી શકાય. કોઈ એકલ દોકલ મિત્ર ક્યારેક ઘેરથી કામ કરવાની વાત કરતો ત્યારે તેની કંપની કેટલી 'લિબરલ' છે અને તેમની એચ. આર. પોલિસી કેટલી એમ્પ્લોયી ફ્રેન્ડલી છે એવો વિચાર આવતો. જ્યારે આજે હું છેલ્લાં બે મહિનાથી એક પણ દિવસ ઓફિસ ગયો નથી. ઘેર બેઠાં જ 'વર્ક ફ્રોમ હોમ' ના 'નવા સાધારણ' સાથે અમારી કંપનીના મોટા ભાગના લોકો રોજ કામ કરે છે. આ ન્યૂ નોર્મલ જો કે તેના આગવા ગેર ફાયદા પણ ઘણાં ધરાવે છે, પણ તેની ચર્ચા અત્યારે નથી માંડવી. દર ત્રણ મહિને ઓફિસમાં 'ટાઉનહોલ' નામે એક કાર્યક્રમ યોજાય જેમાં અમારી કંપનીના અધ્યક્ષ બધાં એમ્પ્લોયીઝને એક સાથે સંબોધે અને કંપનીના નવા અભિયાન, તેના છેલ્લા ત્રણ મહિનાના કામકાજ - પ્રગતિ વગેરે અંગે માહિતી આપે. આ કાર્યક્રમ પણ આ વખતે યોજાયો વેબિનાર (ઓનલાઇન સેમિનાર) દ્વારા. તેમાં પણ 'ન્યૂ નોર્મલ' શબ્દ અનેક વાર કાને અથડાયો. વર્ક ફ્રોમ હોમ સાથે ઓનલાઇન મીટિંગ, કોનફરન્સ કોલ, ઝૂમ, ચેટ, વિડિયો કોલ આ બધા શબ્દો પણ હવે ન્યૂ નોર્મલના ભાગ સમા, સામાન્ય બની ચૂક્યા છે.
   ઓફિસમાં અઠવાડિયામાં બે વાર એમ્પ્લોયી માટે યોગના વર્ગો થતાં. એ પણ હવે ઓનલાઇન યોજાય છે. મારી દીકરી નમ્યા ભરતનાટ્યમ શીખે છે, તે પણ ઓનલાઇન! હિતાર્થ તો હજી સાડા ત્રણ વર્ષનો છે અને તેના નર્સરી વર્ગો પણ ઓનલાઇન થવાના હતાં, પણ સરકારની મંજૂરી ન મળતા, તેનું ભણવાનું વોટ્સ એપ ગ્રુપ પર શેર થતાં બાળગીતો અને અન્ય વિડિયો દ્વારા ચાલુ થયું છે. મારી પત્ની અમી પણ હવે કેટલીક વાનગીઓ ગૂગલ પર કે યૂ ટયૂબ પર વિડિયો જોઈ બનાવતી થઈ ગઈ છે જે ખાવાની મજા પડે છે!
   તંદુરસ્તીને લગતા કેટલાક નિયમો પણ હવે આપણે ન્યૂ નોર્મલ તરીકે સ્વીકારી લીધા છે જેમ કે માસ્ક પહેર્યા વગર ઘરની બહાર ન નીકળવું. અરે, હવે તો જુનો કોઈ ગ્રુપ ફોટો જોઈને પણ વિચાર આવે છે કે આટલાં બધાં લોકો એક સાથે, આટલા નજીક અને તે પણ માસ્ક વગર?!! સાબુથી હાથ ધોવા, સેનિટાઇઝરનો ભરપૂર ઉપયોગ, શેક હેન્ડ ની જગાએ નમસ્તે આ બધાં નિયમો પણ 'ન્યૂ નોર્મલ' છે અને તે આપણે અપનાવી લઈએ એમાં જ ભલાઈ છે.
     કોરોનાએ આપણાં જીવનમાં ધર મૂળથી પરિવર્તન આણી દીધું છે આ એક નક્કર હકીકત છે. ન્યૂ નોર્મલ શબ્દ પણ હવે નોર્મલ બની ગયો છે તેને સ્વીકારવો જ રહ્યો.

ગેસ્ટ બ્લોગ - ઓસ્ટ્રેલિયા પ્રવાસ - “ગ્રેટ બેરિયર રીફ” (કુદરતી અજાયબી)

      કાંગારૂનો દેશ,ઓસ્ટ્રેલિયા એટલે દિલને મંત્રમુગ્ધ કરતાં પ્રાકૃતિક સૌંદર્ય અને દિમાગ પર વશીકરણ જમાવતી અનેક સાહસિક પ્રવૃત્તિઓને માણવાનો દેશ.
આમ તો ઓસ્ટ્રેલિયામાં અમે અનેક સ્થળની મુલાકાત લેવાનાં હતાં, વિવિધ પ્રવૃતિઓ માણવાનાં હતાં જેમાંથી પેંગવિન પરેડ અને કાંગારૂ એન્કાઉન્ટરનાં અનુભવ લેવાં માટે પણ દિલ ઉત્સાહિત હતું, પરંતુ મને  “ગ્રેટ બેરિયર રીફ” જઈને સ્નોર્ક્લિંગની મજા માણવાની વિશેષ ઉત્કંઠા હતી.  એટલે જ જ્યારે અમારાં નવ જણનો કાફલો ઓસ્ટ્રેલિયાનાં પશ્ચિમ કિનારે સ્થિત ‘કેર્ન્સ’ તરફ વળ્યો ત્યારે મારું મન દરિયાનાં મોજાંની જેમ ઉછાળા મારવા માંડયું.
કેર્ન્સ શહેર એટલે ગ્રેટ બેરિયર રીફ પહોંચવનાં અનેક પ્રવેશદ્વારમાંનું એક દ્વાર અને ગ્રેટ બેરિયર રીફ એટ્લે ક્વીંસલેંડનાં કાંઠાથી પેસિફિક સાગરની પશ્ચિમી ધાર સુધી ૨300 કિ.મી.નાં વિસ્તારમાં ફેલાયેલી, કુદરતી અજાયબી. સમુદ્રનાં તળિયે ધબકતી , વિશ્વની સૌથી વિશાળ જીવંત દરિયાઈ સૃષ્ટિ. 3000 ખડક અને ૯00 ખંડિય ટાપુની શૃંખલા ધરાવતું, સૌથી મોટું પરવાળું; જ્યાં નિતાંતપણે વિહરતા નાનાં-મોટા કદનાં રંગબેરંગી દરિયાઈ જીવોને અને વનસ્પતિઓને સમીપથી જોવાનો લહાવો લઈ શકાય. એને માટે સમુદ્રની સપાટી પર તરતાં તરતાં જ દરિયાઈ જીવન નિહાળવું (સ્નોર્ક્લિંગ) કે પછી ગોતાખોરની જેમ ઊંડી ડૂબકી લગાવી (સ્કુબા ડાઈવિંગ ) એમની લગોલગ જવાનો રોમાંચક અનુભવ લેવો; બંને શક્ય છે.
સ્કૂબા ડાઈવિંગ માટે જરૂરી અનુભવ ન હોવાથી અને સ્વિમિંગનો અપાર શોખ હોવાને કારણે મેં સ્નોર્ક્લિંગ કરવાનું જ નક્કી કર્યું હતું. એને માટે ત્યાં જતી ‘રીફ એક્સપિરિયન્સ’ નામની ક્રૂઝનું “વન ડે ટુર” નું ઓનલાઈન બુકિંગ અમે ઈન્ડિયાથી અગાઉ જ કરાવી લીધું હતું.
ક્રૂઝ પર સવારે ૭.30 થી સાંજે ૪.30 સુધી વિવિધ પ્રકારનાં અનુભવ માણવાંનાં હતાં, જેને માટે આગોતરી તૈયારી રૂપે અમે અમારી બેગ્સમાં ટુવાલ, નેપકિન અને એક જોડી કપડાં ઉપરાંત  હેટ, સનગ્લાસ અને ખાસ કરીને મોટી માત્રામાં સનસ્ક્રીન લોશન લીધું હતું. (ઓસ્ટ્રેલિયામાં ઓઝોન વાયુનું સ્તર ખૂબ નીચું હોવાથી ખુલ્લી જગ્યાએ સૂરજનો તાપ વધુ આકરો લાગે જેથી શરીર પર અને ખાસ કરીને ચહેરા પર સનસ્ક્રીન લોશન વારંવાર લગાડવું પડે) ક્રૂઝ ઉપર ચા-કોફી-જ્યુસ-ઠંડાપીણાં-વેજીટેરિયન નાસ્તો-લંચ-સ્નેક્સ બધું જ મળવાનું હોવાથી ખાણી-પીણીની ચિંતા નહોતી.
એ ઉપરાંત સ્કૂબા હૉય કે સ્નોર્ક્લિંગ; લાયક્રાનો વોટર પ્રૂફ સ્વિમિંગ સૂટ , પાણીની નીચે શ્વાસ લેવાં માટે ઑક્સીજન માસ્ક , પાણીમાં માછલીની જેમ તરવા માટે પગમાં પહેરવાનાં ફિન્સ (જે માત્ર પાણીમાં ડૂબકી મારતાં પહેલાં જ પહેરાવાનાં હોય ) અને અન્ય જરૂરી સાધન સામગ્રી પણ ત્યાંથી જ મળવાનાં હતાં. સવારે ૭ વાગે ‘રીફ એક્સપિરિયન્સ’ ક્રૂઝ પર પહોંચીને ત્યાંની વ્યવસ્થા નજોરોનજર નિહાળી તો ખાતરી થઈ ગઈ કે આજનો દિવસ ઓસ્ટ્રેલિયા પ્રવાસ નો સૌથી આનંદદાયક અને યાદગાર દિવસ બનવાનો છે. અહીં ઉપસ્થિત દરેક વ્યક્તિની આંખોમાંથી દરિયાઈ સૃષ્ટિમાં પ્રવેશવાનો ઇંતેજાર ડોકાતો હતો.
ક્રૂઝ પર સુરક્ષાકર્મીઓ, ગોતાખોર, ફોટોગ્રાફર , ડોક્ટર, પ્રશિક્ષક , ગાઈડ અને મદદનીશ; બધું મળીને બાર જણાંની નિષ્ણાત તરાકુ ટીમ હાજર હતી જે વર્ષોથી સમુદ્રનાં પાણી સાથે પનારો પાડતી આવી હોય. સવારે ૭.30 થી ૧૧:30 દરમ્યાન નાસ્તો, સમુદ્ર તળે વસતાં જળચર જીવનની રસપ્રદ માહિતી, અન્ય પ્રારંભિક માહિતી, સુરક્ષા સૂચનાં, નિયમો જાણ્યાં બાદ સ્વાસ્થ્ય સંબંધી ફોર્મ ભરતાં સુધીમાં અમારી ક્રૂઝ  ગ્રેટ બેરિયર રીફની સમીપ પહોંચી ચૂકી હતી.
સૂચના અનુસાર સમુદ્રમાં જનાર બધી વ્યક્તિઓ સ્વીમિંગ સૂટ પહેરીને તૈયાર થઇ ગઈ હતી. દરેક જણાંએ થોડી વાર માટે માસ્ક પહેરીને નાક ને બદલે મોઢે થી શ્વાસ લેવાની પ્રેક્ટિસ કરી. અને અંતે એ સમય આવી ગયો જેને માણવાં હું ક્યારની તલસી રહી હતી. મેં ક્રૂઝ પર ભાડે થી મળતો વિડીયો કૅમેરો ખરીધ્યો હતો જેથી પાણીમાં તરતાં તરતાં દરિયાઈ સૃષ્ટિની ફિલ્મ ઉતારી શકાય. સ્નોર્ક્લિંગ કરનારાની ટીમ સાથે હું તૂતક પરથી નીચે જઈને સમુદ્રનાં પાણીની લગોલગ સ્થિત થયેલાં બોર્ડ પર બેસી ગઈ. પગમાં ફીન્સ અને  માથે નળીવાળા માસ્ક સાથે એક હાથ કેમેરા પર અને  ગાઈડે સૂચવ્યાં પ્રમાણે બીજો  હાથ પાણીમાં સતત હાલક ડોલક થઈ રહેલી ગોળ રિંગ પર મૂક્યો અને એ સાથે જ હું ખેંચાઇ સમુદ્રની અફાટ જળરાશીમાં. ક્રૂઝ સાથે દોરડા થી બંધાયેલી રીંગની આગળની બાજુ હતો અમારો ગાઈડ અને બીજી બાજુ હું અને મારાં જ પરિવારનાં બીજા બે સદસ્યો.
હજી તો કશું સમજીએ એ પહેલાં તો લગભગ ૨ કી.મી. જેટલું દૂર તણાઇ ગયાં. અને અચાનક જાણે કે મારાં શ્વાસ થંભી ગયાં. મને લાગ્યું કે હું મોઢેથી શ્વાસ લેવાનું ભૂલી રહી છું. શ્વાસ લેવાં માટે નાક અને મોઢાં વચ્ચે યુદ્ધ છેડાયું હતું અને એ યુદ્ધમાં વિજયી થવું અતિ સાહસનું કામ હતું, પણ પળવારમાં અચાનક જ સઘળું વિસરાઈ ગયું. ગાઈડ અમને થોડો વધુ ઊંડે ખેંચી ગયો હતો, જ્યાં નીચે જોતાં જ મન પ્રસન્ન થઈ ગયું.
આહા ! સ્ફટિક જેવાં સ્વચ્છ અને પારદર્શી નીલ જળમાં નિરાંતે લહેરાઈ રહેલાં ભાતભાતનાં વેલાં અને વનસ્પતિઓ. જાજમની જેમ દૂર દૂર સુધી ફેલાયેલી લાલ, લીલી, પીળી અને જાંબલી રંગની લીલ. જાજમ પર પકડદાવ રમતી હોય એમ દોડાદોડ કરતી રંગબેરંગી નાની નાની માછલીઓનું મોટું ઝૂંડ. એમની મસ્તી પર પહેરો ભરી રહી હોય એમ આસપાસ ઘૂમરાતી મધ્યમ કદની લાલ અને કાળી માછલીઓ. એ બધાં પર પોતાનો ધાક જમાવતી હોય એમ વટથી તરી રહેલી મોટી મોટી ગોલ્ડન માછલીઓ. લીલાં છોડવાઓ પર હીંચકાં ખાઈ રહેલી અનેક સ્ટારફિશ અને જેલીફિશ. અને દૂર ખડક પર બેસીને બધો તાલ તમાશો જોતી હોય ચૂપચાપ બેસેલી ટાઈગર ફિશ.
એવું લાગ્યું જાણે દરિયાનાં આંગણામાં માછલીઓએ મસ્તી મહોત્સવનું આયોજન કર્યું હોય જેમાં મહેમાન બનીને આવ્યાં હોય લીલા ચકચકતી કાયા ધરાવતાં કાચબા અને અન્ય અનેક પ્રકારનાં જળચર જીવો. દરિયાઈ સૃષ્ટિની મોહક શોભા જોઈને હું એટલી બધી મુગ્ધ થઈ ગઈ કે કેમેરો એમની પર સરખી રીતે ફોકસ કરવાનું જ ચૂકી ગઈ, જેની જાણ મને પહેલા રાઉન્ડ પછી બોર્ડ પર પાછા ફર્યા બાદ થઈ. પરંતુ કોઈ અફસોસ નહોતો. મનનાં કેમેરામાં આખી ફિલ્મ ઉતરી ગઈ હતી. એટલે જ બીજા રાઉન્ડમાં મેં કેમેરો લીધો જ નહીં જેથી દરિયાઈ સૃષ્ટિનાં અજરચભર્યા સૌંદર્યને મનભરીને માણી શકાય.
બીજો રાઉન્ડ ધાર્યા કરતાં પણ વધુ લાભદાયી નિવડ્યો. અમારો ગાઈડ ઊંડે ડૂબકી મારીને સ્ટારફિશને પોતાની હથેળી પર મૂકીને લઈ આવ્યો. સ્ટારફિશને સ્પર્શ કરવાનો મોકો મળ્યો તો સમજાયું કે દૂરથી નાજૂક દેખાતી સ્ટારફિશની ચામડી પ્રમાણમાં કેટલી કડક છે. સાચે જ, ઈશ્વરે નાના મોટા સર્વ જીવોની રક્ષાની જોગવાઈ કરી છે.
બીજા રાઉન્ડ પછી સમુદ્ર પોતિકો લાગવા લાગ્યો. પહેલાં રાઉન્ડ વખતે શ્વાસ લેવાં માટે અનેક વાર નાક અને મોઢાં વચ્ચે યુદ્ધ મંડાયું હતું , એ પણ હવે થાળે પડવાં લાગ્યું હતું. એટલે જ બીજાં ચાર રાઉન્ડ તો એટલી સહજતાથી થયાં જાણે હું રોજ જ સ્નોર્ક્લિંગ કરતી હોઉં. કેમેરામાં અદભૂત દ્રશ્યો ઝડપવાની તમન્ના પણ પૂરી થઈ. સમુદ્રનાં ઊંડાણમાં નિર્ભિકપણે તરવાની સાક્ષી પૂરતો હોય એવો પ્રોફેશનલ ફોટો પણ પડાવ્યો. અને દિવસને અંતે ક્રૂઝ પર હાજર બધાં પ્રવાસીઓ સાથે યાદગાર ફોટો પણ પડાવ્યો.
સ્નોર્કલિંગનો અતિ રોમાંચક અને સાહસપૂર્ણ અનુભવ માણ્યાં બાદ , રાત્રે હોટેલમાં બેસીને અમે સૌ પરિવારજનો પોતપોતાનાં અનુભવ વર્ણવી રહ્યાં હતાં ત્યારે અમને સમજાયું કે અનુભવ ભલે બધાનાં વેગળા હતાં, પણ બધાંનાં મનમાં એક જ વિચાર રમતો હતો; “ડર કે આગે જીત હૈ”. 
                                            - નીતા રેશમિયા