- જગત નિરૂપમ અવાશિયા
GUEST BLOG URL: http://vicharjagat88.wordpress.com/2010/06/28/
રવિવાર ની એક સવાર ! ચૌદ વર્ષ બાદ મેં મુલાકાત લીધી એ ભૂમિ ની જ્યાં મેં મારા બાળપણ નાં કીમતી વર્ષો વિતાવ્યા હતા ! ખેડા જિલ્લાનું ધુવારણ એટલે મારા માટે તો મારી સુમધુર બચપણ ની યાદો નું એક પાવરહાઉસ ! અહીં આવેલા ગેસ્ટહાઉસ પાસેના બગીચા નો એ જ બાંકડો કે જે વર્ષો સુધી અમારી ઘણી બધી યાદો નો જાણે જીવંત સાક્ષી બની ગયો હતો ! દરેક જીવંત કે નિર્જીવ પદાર્થ નાં જીવન માં એક સમય આવે કે જયારે તેની રોનક અને જાહોજલાલી ચરમસીમા પર હોય ! આવા જ “Golden Period” ને એક જમાના માં નિહાળનાર એ બાંકડો, એ દિવસે જાણે થોડા માં ઘણું બધું કહી ગયો !
આ બ્લોગ સાથે પ્રથમ વાર આ રચનાને આપની સમક્ષ રજૂ કરું છું !
ચાલતા ચાલતા આજ સવારે મળ્યો હું એક બાંકડા ને,
પાસ જઈને હળવેથી મેં કર્યો એક સવાલ –
“કેમ ભાઈ ! પડી તુજને મારી ઓળખાણ ?”
આંખ ઉઘાડી,મુખ સંવારી ,વર્ષોથી એ મૂક બનેલો !
મને એમ કે હમણાં મુજને કરશે એક સવાલ —
“ઓળખાણ આપશો શ્રીમાન ?? “
ત્યાં તો અહીં બન્યું જ તદ્દન વિપરીત !
વૃદ્ધ છતાં પણ મક્કમ સાદે આવ્યો એક જવાબ :
બેટા ! તને તારી ખુદ ની પણ ઓળખ ન હતી,
તે દિન થી તુજ ને હું ઓળખું,
આજ મોટો થઇ તુ પૂછે મુજ ને કે
પડી મારી ઓળખાણ ?
ચાલતા પણ તુ અહીં જ શીખ્યો ‘ તો ને ,
બે પૈડા પર અહીં જ ફરતો ‘તો !
રમતો હોય કે હોય ઉજાણી
રાતદિન તુ અહીં જ ખીલ્યો ‘ તો !
મિત્રો સાથેની મહેફીલો નાં, પડઘા હજી પણ ગૂંજે !
આ જ ખુશીને કાળે, મારી એક થપાટ !
મિત્રો છીનવ્યા,સ્વજનો છીનવ્યા,છીનવી મારી રોનક !
આજે તો હું સાવ અટૂલો,મહી કિનારે,મુખ નમાવી,વજ્રાસન માં બેઠો !
“ફરી મળીશું “ એમ કહીને મેં વિદાય લીધી ત્યાંથી !!
એની યાદો ?? એની લાગણી ?? એની વેદના ??
શું હતું એ કઈ જ ન સમજાયું !
જે પણ કઈ હતું, એ સંવેદના નો….
ચિર સ્મરણીય અનુવાદ ભીનો લાગ્યો !
- જગત નિરૂપમ અવાશિયા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો